Osteodystrakcja – metoda odbudowy kości
U niektórych pacjentów problemem uniemożliwiającym natychmiastowe przeprowadzenia procesu implantologicznego są ubytki kości w żuchwie. Wtedy konieczna jest odbudowa kości. W tym przypadku, zwłaszcza w deformacjach pourazowych z powodzeniem stosuje się metodę zwiększania ilości kości, tzw. osteodystrakcja. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się czym jest wspomniany zabieg, w jaki sposób zaczął być wykorzystywany oraz dlaczego to doskonałe rozwiązanie w przypadku niewystarczających ilości tkanki kostnej.
Przeczytaj również: Obciążenie natychmiastowe implantów
Umów się na wizytę do naszej kliniki, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane przez nas usługi.
MENU:
- Od czego się zaczęło?
- Osteodystrakcja – opis zabiegu
- Zalety leczenia osteodystrakcyjnego
- Podsumowanie
Od czego się zaczęło?
Od 1996 roku stosowano pionową dystrakcję wyrostka zębodołowego z zastosowaniem dystraktorów wewnątrzkostnych. Jednakże w roku 1998 nastąpił przełom. Wtedy po raz pierwszy w szczęce użyto dystraktora zewnątrzkostnego. Metoda chirurgicznego wydłużania kości długich kończyn dolnych, która stała się podstawą wprowadzenia osteogenezy dystrakcyjnej w chirurgii szczękowo – twarzowej, została opracowana przez Ilisarowa.
Osteodystrakcja – opis zabiegu
Osteodystrakcja jest to zabieg mający na celu uzyskanie większego miejsca dla wszczepu. Polega na nacięciu lub wycięciu bloczka kostnego w miejscu ubytku kości i następnie za pomocą dystraktora na bardzo powolnym, stopniowym rozciąganiu kości oraz przebudowy i rozrostu otaczających tkanek miękkich. Przebieg osteodystrakcji można podzielić na kilka etapów:
- wycięcie bloczka kostnego (osteotomia) lub nacięcie blaszek kostnych (kortykotomia) z następowym zamontowaniem dystraktora zewnątrzustnego (służy do mechanicznego rozciągania kości)
- faza spoczynkowa trwa około 7 dni
- dystrakcja, czyli rozciąganie kości o około 1 mm na dobę
- okres stabilizacji, który trwa od momentu osiągnięcia odpowiednich wymiarów kości przez co najmniej 8 tygodni, do momentu ustabilizowania nowopowstałej tkanki kostnej.
Po 3 miesiącach od zakończenia leczenia przy użyciu dystraktora można przystąpić do wszczepiania implantów.
Zalety leczenia osteodystrakcyjnego
Zalety to przede wszystkim:
- duży współczynnik powodzenia,
- nie wprowadzanie obcego materiału,
- lepsze efekty estetyczne,
- równoczesny wzrost tkanek miękkich i twardych,
- brak potrzeby korekty tkanek miękkich,
- bezbolesność,
- możliwość stosunkowo szybkiej implantacji.
Podsumowanie
Metoda z osteodystrakcją – niezwykle efektywna i stosunkowo bezpieczna może być stosowana niestety tylko w wybranych przypadkach klinicznych. Osiągnięcia współczesnej implantologii sprawiają, że leczenie implantologiczne wymaga stopniowo mniejszej ilości wizyt i jest mniej obciążające dla pacjenta. Różnorodność technik zabiegowych daje możliwość wyboru odpowiedniej metody sterowanej regeneracji tkanek w indywidualnym przypadku. Należy jednak pamiętać, że bez odpowiedniej ilości tkanki kostnej w jamie ustnej pacjenta, wykonanie zabiegu implanty Poznań będzie niemożliwe.
Warte uwagi: Tomografia komputerowa w implantologii
Umów się na wizytę do naszej kliniki, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane przez nas usługi.
Jeśli interesuje Cię tematyka implantów dentystycznych zobacz na SŁOWNIK.
Zobacz również
Protezy stomatologiczne – podstawowe informacje
Gojenie rany po ekstrakcji
