Osteodystrakcja – metoda odbudowy kości
U niektórych pacjentów problemem uniemożliwiającym natychmiastowe przeprowadzenia procesu implantologicznego są ubytki kości w żuchwie. Wtedy konieczna jest odbudowa kości. W tym przypadku, zwłaszcza w deformacjach pourazowych z powodzeniem stosuje się metodę zwiększania ilości kości, tzw. osteodystrakcja. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się czym jest wspomniany zabieg, w jaki sposób zaczął być wykorzystywany oraz dlaczego to doskonałe rozwiązanie w przypadku niewystarczających ilości tkanki kostnej.
Przeczytaj również: Obciążenie natychmiastowe implantów
Umów się na wizytę do naszej kliniki, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane przez nas usługi.
MENU:
- Od czego się zaczęło?
- Osteodystrakcja – opis zabiegu
- Zalety leczenia osteodystrakcyjnego
- Podsumowanie
Od czego się zaczęło?
Od 1996 roku stosowano pionową dystrakcję wyrostka zębodołowego z zastosowaniem dystraktorów wewnątrzkostnych. Jednakże w roku 1998 nastąpił przełom. Wtedy po raz pierwszy w szczęce użyto dystraktora zewnątrzkostnego. Metoda chirurgicznego wydłużania kości długich kończyn dolnych, która stała się podstawą wprowadzenia osteogenezy dystrakcyjnej w chirurgii szczękowo – twarzowej, została opracowana przez Ilisarowa.
Osteodystrakcja – opis zabiegu
Osteodystrakcja jest to zabieg mający na celu uzyskanie większego miejsca dla wszczepu. Polega na nacięciu lub wycięciu bloczka kostnego w miejscu ubytku kości i następnie za pomocą dystraktora na bardzo powolnym, stopniowym rozciąganiu kości oraz przebudowy i rozrostu otaczających tkanek miękkich. Przebieg osteodystrakcji można podzielić na kilka etapów:
- wycięcie bloczka kostnego (osteotomia) lub nacięcie blaszek kostnych (kortykotomia) z następowym zamontowaniem dystraktora zewnątrzustnego (służy do mechanicznego rozciągania kości)
- faza spoczynkowa trwa około 7 dni
- dystrakcja, czyli rozciąganie kości o około 1 mm na dobę
- okres stabilizacji, który trwa od momentu osiągnięcia odpowiednich wymiarów kości przez co najmniej 8 tygodni, do momentu ustabilizowania nowopowstałej tkanki kostnej.
Po 3 miesiącach od zakończenia leczenia przy użyciu dystraktora można przystąpić do wszczepiania implantów.
Zalety leczenia osteodystrakcyjnego
Zalety to przede wszystkim:
- duży współczynnik powodzenia,
- nie wprowadzanie obcego materiału,
- lepsze efekty estetyczne,
- równoczesny wzrost tkanek miękkich i twardych,
- brak potrzeby korekty tkanek miękkich,
- bezbolesność,
- możliwość stosunkowo szybkiej implantacji.
Podsumowanie
Metoda z osteodystrakcją – niezwykle efektywna i stosunkowo bezpieczna może być stosowana niestety tylko w wybranych przypadkach klinicznych. Osiągnięcia współczesnej implantologii sprawiają, że leczenie implantologiczne wymaga stopniowo mniejszej ilości wizyt i jest mniej obciążające dla pacjenta. Różnorodność technik zabiegowych daje możliwość wyboru odpowiedniej metody sterowanej regeneracji tkanek w indywidualnym przypadku. Należy jednak pamiętać, że bez odpowiedniej ilości tkanki kostnej w jamie ustnej pacjenta, wykonanie zabiegu implanty Poznań będzie niemożliwe.
Warte uwagi: Tomografia komputerowa w implantologii
Umów się na wizytę do naszej kliniki, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane przez nas usługi.
Jeśli interesuje Cię tematyka implantów dentystycznych zobacz na SŁOWNIK.
Zobacz również
Przeciwwskazania przy zakładaniu implantów
Uczulenie na implanty – czy to możliwe?
