Przeszczep dziąsła w przypadku jego recesji
Zdarza się, że zgłaszają się do nas pacjenci, którzy chcieliby założyć implanty stomatologiczne Poznań, jednakże nie pozwala im na to stan ich tkanki kostnej w jamie ustnej. W takiej sytuacji konieczna jest odbudowa kości. Problemem okazuje się być recesja, czyli odsłonięcie powierzchni korzenia zęba. Na szczęście współczesna stomatologia znalazła odpowiedź również na tę dolegliwość. Rozwiązaniem wskazanego problemu może być przeszczep dziąsła. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.
Przeczytaj również: Rozwiązania protetyczne na implantach
Umów się na wizytę do naszej kliniki, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane przez nas usługi.
MENU:
- Recesja – wyjaśnienie pojęcia
- Skutki recesji dziąsłowej dla pacjenta
- Postępowanie lecznicze
- Zabiegi chirurgiczne w celu pokrycia recesji dziąsła
- Przeszczep łącznotkankowy
Recesja – wyjaśnienie pojęcia
Recesja dziąsłowa polega na odsłonięciu szyjek zębowych i powierzchni korzenia zęba. Następuje po ubytku tkanek przyzębia brzeżnego, gdzie brzeg dziąsła jest przesunięty dowierzchołkowo. Dlaczego tak się dzieje? Wśród przyczyn występowania recesji dziąsłowych można wskazać głównie:
- Niewystarczającą higienę jamy ustnej,
- Nieprawidłową technikę szczotkowania zębów. Podczas ich oczyszczania nie należy wykonywać ruchów poziomych szorujących! Pamiętaj również o tym, aby nacisk szczoteczki na uzębienie nie był zbyt mocny,
- Obecność zapalenia dziąseł spowodowanego obecnością płytki bakteryjnej,
- Czynniki anatomiczne – zbyt cienkie dziąsło, nieprawidłowe ustawienie zębów, zbyt płytki przedsionek jamy ustnej itp.
Jak wynika z badań, recesja występuje u co drugiej osoby w wieku od 18 do 64 lat. Ponadto schorzenie to jest jeszcze częstsze w populacji osób starszych (nawet do 88%)[1].
Skutki recesji dziąsłowej dla pacjenta
Recesja dziąsłowa powoduje przede wszystkim wydłużenie zęba. Wtedy znacznie większa jego ilość nie jest przykryta dziąsłem. Ponadto wpływa to również na zaburzenie estetyki uśmiechu. Dodatkowo może narażać zęby na występowanie zwiększonej wrażliwość, a co za tym idzie – również na większą podatność na infekcje. Recesje dziąsłowe często współwystępują z ubytkami pochodzenia nie próchnicowego – jak np. abrazje i erozje. Obecność recesji dziąseł może także utrudniać prawidłową higienę jamy ustnej oraz leczenie zachowawcze lub protetyczne.
Recesja – postępowanie lecznicze
Nie wszystkie recesje wymagają leczenia chirurgicznego. W niektórych przypadkach wskazane są jedynie obserwacja po wyeliminowaniu czynników przyczynowych i ewentualne postępowanie redukujące nadwrażliwość. W postępowaniu leczniczym recesji dziąseł bardzo ważna jest odpowiednia diagnostyka problemu, aby lekarz mógł podjąć prawidłową decyzję, dotyczącą leczenia wspomnianego problemu. Ponadto, oprócz prawidłowej diagnostyki kluczową rolę odgrywa wyeliminowanie czynników, które powodują recesję. Od czego należałoby zacząć? Przede wszystkim od uświadomienia pacjentowi, jak ważna jest prawidłowa higiena jamy ustnej oraz wprowadzenie profesjonalnej higienizacji uzębienia w gabinecie stomatologicznym. Lekarz może dokonać polerowania zębów oraz usunięcia wszelkich złogów nazębnych, kamienia zalegającego w przestrzeniach międzyzębowych i przy samych dziąsłach. Jeżeli u pacjenta występuje problem z przyczepami wędzidełek policzków i warg, przed jakimikolwiek działaniami związanymi z implantologia, trzeba dokonać ich chirurgicznej korekty. Podobnie jest w przypadku niewystarczającej przestrzeni pomiędzy powierzchnią zębów a wewnętrzną powierzchnią wargi. Należy dokonać pogłębienia przedsionka jamy ustnej.
Jednakże w celu skutecznego wyeliminowania istniejącej w jamie ustnej pacjenta recesji dziąsłowej, lekarze wykonują także zabiegi chirurgiczne (chirurgia śluzówkowo-dziąsłowa, czyli periochirurgia). Tego rodzaju zabiegi wykonywane są w gabinetach stomatologicznych, przy użyciu znieczulenia miejscowego. W zależności od tego, czy leczona jest pojedyncza recesja, czy też recesje mnogie (występujące przy kliku zębach) zabieg przeprowadzany jest jednoetapowo lub w odstępach kilkutygodniowych. Zabiegi pokrycia odsłoniętych powierzchni wykonuje się w przypadku, gdy recesja wykazuje progresję, oraz przy braku możliwości przeprowadzenia właściwej kontroli płytki bakteryjnej, co skutkuje przewlekłym nawracającym stanem zapalnym[2].
Zabiegi chirurgiczne w celu pokrycia recesji dziąsła
W przypadku utraty tkanki dziąsłowej stomatolog może zasugerować zabieg chirurgiczny. Obejmuje on przeszczep tkanki miękkiej, czyli przeszczep dziąsła. Zabieg ten polega na przeszczepieniu tkanki z otaczających dziąseł lub podniebienia i przyszyciu jej do tkanki dziąsłowej w celu zakrycia odsłoniętego korzenia zęba. O tym, jaki zabieg zostanie wykonany, decyduje lekarz periodontolog, po dokładnej analizie schorzenia.
Zabiegi chirurgiczne, które wykonuje się w celu pokrycia recesji dziąsła:
- przeszczepy podnabłonkowej tkanki łącznej,
- wolne przeszczepy tkanki miękkiej – przeszczepy wolnego płata dziąsłowego,
- uszypułowane przeszczepy tkanki miękkiej: płat przemieszczony bocznie, płat przemieszczony dokoronowo, płat półksiężycowaty przemieszczony dokoronowo, sterowane odtwarzanie tkanek.
- przeszczepy łącznotkankowe z poszerzeniem strefy dziąsła, w sytuacji gdy występuje płytki przedsionek bądź nieprawidłowe przyczepy wędzidełek i mięśni.
Leczenie chirurgiczne recesji dziąsłowych jest terapią w dużym stopniu przewidywalną, dającą zadowalające efekty pokrycia powierzchni korzeni.
Przeszczep łącznotkankowy
Zabieg wykonuje się w celu zakrycia recesji dziąsła. Zabieg polega na wykonaniu poziomego cięcia na granicy śluzówkowo-dziąsłowej. Nie przecina się okostnej. Wykonywane nacięcie ma zazwyczaj szerokość większą o jeden ząb i wykonuje się je z obu stron operowanego obszaru. Bocznie i dowieszchołkowo preparuje się płat częściowy. Lekarz jednocześnie wycina przyczepy wędzidełka albo włókna mięśniowe. Wtedy płat śluzówkowy przesuwa się dowierzchołkowo i wszywa do okostnej. Drugim etapem jest wykonanie przeszczepu błony śluzowej z miejsca dawczego. Tym miejscem zazwyczaj jest podniebienie twarde w okolicy zębów przedtrzonowych. Wielkość oraz kształt przeszczepu lekarz za pomocą szablonu wykonanego z folii. Następnie w taki sposób przygotowany projekt przenosi do jamy ustnej pacjenta. W końcowym etapie, lekarz wykonuje nacięcia błony śluzowej wokół szablonu a następnie przystępuje do wypreparowania skalpelem przeszczepu o grubości około1-2mm.
Warte uwagi: Implanty stomatologiczne i ich rodzaje
Umów się na wizytę do naszej kliniki, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane przez nas usługi.
Jeśli interesuje Cię tematyka implantów dentystycznych zobacz na SŁOWNIK.
[1] Kassab M.M., Cohen R.E.: The etiology and prevalence of gingival recession. Am. Dent. Assoc., 2003, 134, 220-225.
[2] Martorelli de Lima A.F. i wsp.: Coronally positioned flap with subepithelial connective tissue graft for root coverage: various indications and flap designs. J. Int. Acad. Periodontol., 2006, 8, 53-60.