Różnorodność powierzchni wszczepów tytanowych – rozwój
Tytan i jego stopy są najczęściej stosowanymi materiałami przy wykonawstwie wszczepów śródkostnych. Wykorzystanie tego materiału w implantologii możliwe jest dzięki jego doskonałym właściwościom, które odpowiadają współczesnej implantologii. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej o różnorodności powierzchni.
Przeczytaj również: Rozwiązania protetyczne na implantach
Umów się na wizytę do naszej kliniki, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane przez nas usługi.
MENU:
- Tytan – charakterystyka materiału
- Rodzaje powierzchni wszczepów tytanowych
- Charakterystyka powierzchni implantów tytanowych
Tytan – charakterystyka materiału
Tytan jest bardzo funkcjonalnym materiałem, dzięki wysokiej biozgodności, dużej odporności na korozję i wytrzymałości mechanicznej. Ponadto charakteryzuje się niskim przewodnictwem ciepła oraz wagą porównywalną do stali. Pozytywną cechą tytanu jest ponadto możliwość formowania go w każdy żądany kształt. Tytan jest materiałem szeroko wykorzystywanym w ramach usług Implanty Poznań. Powierzchnia implantów tytanowych pokryta jest warstwą tlenków o grubości 2-5 μm. Co ciekawe – tworzy się on samoistnie w wyniku kontaktu tytanu z tlenem. Warstwa ta, praktycznie nierozpuszczalna, jest w dużej mierze odpowiedzialna za wysoką odporność na korozję oraz biokompatybilność tytanu.
Rodzaje powierzchni wszczepów tytanowych
Ciągłe badania i wprowadzane modyfikacje powierzchni implantów mają pozytywny wpływ na szybszą osseointegracją. Ponadto umożliwiają natychmiastowe lub znacznie wcześniejsze ich obciążanie. Nie tylko właściwości samego tytanu wpływają na sposób interakcji między implantem a kością pacjenta. Bardzo istotną rolę odgrywa również jakość powierzchni wszczepu. Mam na myśli jej właściwości chemiczne, fizyczne, mechaniczne i topografia. Dowiedziono, iż aktywność funkcjonalna komórek w bezpośrednim sąsiedztwie wszczepu jest wrażliwa na właściwości powierzchni implantu[1]. Porównując wzrost kości przy implantach o różnej powierzchni, w badaniach określono, że w przypadku gładkich tkanka kostna wzrasta od strony łoża kostnego w kierunku do wszczepu. Natomiast w przypadku chropowatych – tkanka kostna wzrasta od powierzchni implantu do łoża kostnego[2].
Charakterystyka powierzchni implantów tytanowych[3]
Powierzchnia gładka (maszynowa)
Jest to to powierzchnia najmniej chropowata spośród wszystkich wszczepów tytanowych, które są dostępne na rynku. Implanty tytanowe o takiej powierzchni zaczęły być wykorzystywane w latach 70. Minionego stulecia. Co istotne, dla tego rodzaju powierzchni określono najmniejszą osseointegrację w porównaniu z implantami o rozwiniętej powierzchni.
Powierzchnia Tytan Plasma Spray (TPS)
Z tą powierzchnią związana jest pierwsza modyfikacja jeśli chodzi o pracę nad jak najbardziej doskonałą powierzchnią wszczepów tytanowych. Modyfikacją, o której mowa było pokrycie wszczepów plazmą tytanową. W roku 1976 badacze zauważyli znaczną redukcję warstwy łącznotkankowej pomiędzy tkanką kostną a rozwiniętą powierzchnią implantu. Dzięki tak rozwiniętej powierzchni dochodzi do poprawy reakcji tkankowej, łatwiejszego odkładania tkanki kostnej. Ponadto intensywniejszego łączenia z nią implantu, w porównaniu z powierzchnią gładką. W efekcie uzyskuje się większą wytrzymałość połączenia między implantem a kością.
Powierzchnia z hydroksyapatytem (HA)
Implanty o powierzchni pokrytej HA umożliwiają szybki wzrost kości w bezpośrednim sąsiedztwie powłoki hydroksyapatytowej. Wszystko to za sprawą jej szorstkości, czyli zwiększonemu kontaktowi z tkanką kostną. Ponadto dzięki zwiększonej sile połączenia między implantem a kością pacjenta oraz właściwościom biochemicznym powłoki.
Powierzchnia piaskowana
Znaczna grupa wszczepów to implanty piaskowane. Powierzchnia piaskowana uzyskiwana jest na drodze bombardowania powierzchni tytanu cząsteczkami tlenku glinu, tlenku tytanu bądź hydroksyapatytu. Jest to powierzchnia nieregularna, chropowata, z licznymi kraterami powstałymi w wyniku piaskowania. Grubość warstwy tlenków tytanu to około 2-5 nm. Powiększenie powierzchni sięga 34% w porównaniu z powierzchnią maszynową. Chropowatość sprzyja osiedlaniu się na powierzchni tytanu osteoblastów. Dzięki temu znacznie poprawiony zostaje proces osseointegracji. Dlatego też powierzchnie piaskowane charakteryzują się szybszą i intensywniejszą osseointegracją w porównaniu z powierzchniami maszynowymi.
Powierzchnia podwójnie trawiona kwasami – Double Eatched (DE)
Wynikiem dążenia do przyspieszonej osseointegracji i poprawy długoczasowych efektów implantacji było wprowadzenie powierzchni poddawane trawieniu kwasami – Double Eatching. W technologii podwójnego wytrawiania stosuje się mieszaniny kwasów. Powierzchnia ta ma charakter izotropowy z licznymi nieregularnościami. Jej chropowatość nie jest duża. Owa mikrostruktura powoduje zwiększenie przylegania osteoblastów, adsorpcję białek, stymulacje angiogenezy i ułatwia wiązanie skrzepu fibrynowego, co sprawia, że powierzchnia ta ma właściwości osseoknodukcyjne.
Warte uwagi: Implanty stomatologiczne i ich rodzaje
Umów się na wizytę do naszej kliniki, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane przez nas usługi.
Jeśli interesuje Cię tematyka implantów dentystycznych zobacz na SŁOWNIK.
[1] Takebe J., Itoh S., Okada J., Ishibashi K.: Anodic oxidation and hydrothermal treatment of titanium results in a surface that causes increased attachment and altered cytoskeletal morphology of rat bone marrow stromal cells in vitro. J. Biomed. Mater. Res. 2000 Sep 5; 51(3): 398-407
[2] Piattelli A., Scarano A., Piattelli M., Calabrese L.: Direct bone formation on sand-blasted titanium implants. Anexperimental study. Biomaterials 1996; 17: 1015-1018
[3] Magdalena Łukaszewska, Przemysław Gajdus, Wiesław Hędzelak, Rafał Zagalak, Rozwój powierzchni wszczepów tytanowych, Implantoprotetyka 2009, tom X, nr 3 (36), s. 25-26
Zobacz również
Tomografia komputerowa w implantologii
Przeszczep dziąsła w przypadku jego recesji
