Zęby zatrzymane – jak przebiega zabieg ich usunięcia?

Zęby zatrzymane – co to właściwie oznacza? Niekiedy na etapie rozwoju uzębienia dochodzi do zatrzymania zęba w kości. Problem ten wymaga wczesnej konsultacji stomatologicznej, by uniknąć bolesnych powikłań. O zębie zatrzymanym mówimy wtedy, gdy tkwi on pod powierzchnią dziąsła, w pełni się wykształcił pod względem anatomicznym, ale zatrzymał się w górnej albo dolnej tkance kostnej lub dziąsła, czyli po prostu utknął. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

Przeczytaj również: Kiedy jest konieczność usunięcia zębów mądrości?

Niezależnie od tego, jakiego zęba dotyczy Twój problem, powinieneś zdecydować się na jego ekstrakcję, jeśli nie nadaje się on do leczenia ze względu na rozległość jego zniszczenia. Skontaktuj się z kliniką dentystyczną Stankowscy-Białach. Specjaliści w ramach usługi ekstrakcja zębów, przeprowadzą Cię przez cały proces. Dodatkowo, możesz zdecydować się również na uzupełnienie protetyczne! Usługa protezy Poznań wykonywana jest w klinice Stankowscy-Białach z najwyższą starannością, z wykorzystaniem specjalistycznego sprzętu. Zachęcamy do kontaktu!

Przyczyny i konsekwencje

Problem zatrzymania zęba dotyczy przede wszystkim trzecich trzonowców, czyli zębów mądrości. Rzadziej obejmuje przedtrzonowce czy kły, a sporadycznie jedynki i dwójki. Ząb bywa zatrzymany częściowo lub całkowicie. W pierwszym wariancie – niewielka część korony wystaje ponad powierzchnię dziąsła, w drugim – zatrzymany ząb jest całkowicie otoczony kością. Jednakże istnieje wiele przyczyn nie wyrznięcia się zęba. Zalicza się do nich:

• utratę zębów mlecznych w dość późnym wieku, co stanowi przeszkodę w wyrznięciu się zębów stałych,
• zaburzenia genetyczne,
• nieprawidłowe ułożenie zębów w łuku, ich stłoczenie,
• zbyt duże zęby,
• niedobór witaminy A i D,
• guzy i torbiele szczęki.

Głównymi konsekwencjami zatrzymanych zębów mogą być, np. powstanie stanu zapalnego nad niewyrżniętym zębem, powstawanie wad zgryzu, paradontoza, szczękościsk czy pojawienie się próchnicy wyrżniętej części zęba. Częstym objawem są jednak także silne dolegliwości bólowe, które mogą być spowodowane naciskaniem zęba na głęboko ukryty w żuchwie nerw lub ból przy szerokim otwieraniu ust[1].

Zęby zatrzymane – zabieg usunięcia

Usunięcie zęba zatrzymanego zwane jest także dłutowaniem. Jest wskazane, gdy blokowane są przez ząb zatrzymany inne zęby, przez co rosną w nieprawidłowym kierunku. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym i trwa do 45 minut – w zależności od stopnia skomplikowania danego przypadku. Dodatkowo, przed zabiegiem pacjenta kieruje się na tomografię komputerową. Wynik tego badania pozwala specjaliście określić, jak umiejscowiony jest zatrzymany ząb. Bezpośrednio przed wizytą należy przede wszystkim coś jeść, ponieważ tuż po zabiegu zalecamy odczekać ze spożywaniem pokarmów około 2-3h.

W pierwszej kolejności specjalista nacina dziąsło, co umożliwia odpowiednie odsłonięcie okolicy, gdzie przeprowadza się zabieg. W przypadku zatrzymania częściowego, specjalista rozcina błonę śluzową nad zębem, natomiast przy zębie całkowicie zatrzymanym w kości uzyskuje dostęp do niego wycinając niedużą część kości nad zębem. Ząb zazwyczaj dzieli się na części i dopiero wtedy usuwa. Jedynie w prostych przypadkach jest możliwość pozbycia się go w całości. Po zakończeniu zabiegu ranę zszywa się. Specjalista usuwa szwy po siedmiu dniach. Przez ten czas pacjent powinien stosować się do zaleceń stomatologa, który w niektórych przypadkach może przepisać antybiotyk. Po ustąpieniu znieczulenia mogą pojawić się dolegliwości bólowe oraz obrzęk w okolicy, gdzie przeprowadzony był zabieg. Ekstrakcja zęba zatrzymanego wykonana na właściwym etapie jego rozwoju pozwala na uniknięcie powikłań.

---

[1] Adrian Becker, Orthodontic Treatment of Impacted Teeth, Wydaw. John Wiley & Sons 2012, s. 9